Bij The Others van Alejandro Amenábar
I
“Wat zou er met hen gebeurd zijn?”
“Ze zijn vast dood, net als de rest.
Weg. Ah, dat waren nog eens tijden.”
“U bedoelt verdwenen?”
“In het niets. Zonder bericht.
Ze waren gewoon vertrokken.”
“Wat vreemd.”
II
“Ziet u wat ik doe?
Hier mag geen deur worden geopend
voordat de vorige dicht is.
Dat is van essentieel belang.
In dit huis wordt de stilte gekoesterd.
Doe de gordijnen maar dicht. Allemaal.”
III
“Wakker worden!
En dan nu: ogen dicht! Vouw je handen.
Pure Roos, waak
over ons tot de avond valt.”
“Wanneer komen ze terug? Komen ze terug?”
“Ze komen wel terug.”
“Gaat u ons ook verlaten?”
“Natuurlijk niet. Waarom zou ik dat doen?”
“Dat zeiden de anderen ook, maar ze gingen toch.”
IV
“Hier, hier beweegt alleen het licht.
Dan wordt alles anders. Je houdt het
alleen vol door rustig te blijven.
Denk eens aan het eind van de oneindigheid.
Weest niet bevreesd. Als je een geest ziet,
zwaai je maar naar hem.
Sommige dingen moet je alleen doen.
We moeten gehoorzaam zijn, want
kinderen die jokken eindigen in het voorgeborchte.”
V
“Ik geloof niet dat de Heilige Geest een duif is.”
“Ik ook niet.”
“Duiven zijn niet heilig.”
“Ze kakken tegen ramen.”
VI
“Die mist. Die is nog nooit zo blijven hangen.”
“Dat is waar. Je hoort zelfs de meeuwen niet.”
“Ze zeggen dat dit hun huis is.”
“Ze kijken niet, maar ze zien je wel.”
“Ze vragen dingen.”
“Wat vragen ze dan?”
“Dingen.”
VII
“Soms, als je een plek verlaat, laat die je niet
los.
Het was alsof ik dit huis nooit verlaten had.”
“We kennen allemaal verhalen van de andere kant.”
“Alles op zijn tijd, alles op zijn tijd.”
“Je bent zo anders geworden. Zo anders.”
“Soms bloed ik.”
“Waarom heeft het zo lang geduurd?”
“Ik heb veel dode mannen gezien.”
VIII
“U gelooft alleen wat U geleerd heeft.
Geen zorgen. Vroeger of later zal ook u hen zien.
En dan wordt alles anders.
Wij weten wat er moet gebeuren.”
“U weet helemaal niet wat er moet gebeuren!
Of….wèl?”
“We hebben geprobeerd het uit te leggen.”
IX
“Als ik het zeg, laten ze ons met rust.
Geef nooit op.
Wees flink. Wees flink.”
“Wat betekent dit allemaal? Waar zijn we?”
“Ik weet niets meer dan jullie. Maar:
niemand krijgt ons hier weg.”
Verschenen op Versindaba, Stellenbosch, 2014